MAZHAR OSMAN USMAN

(1884-1951)

Ömrünün büyük kısmı Üsküdar’da geçiren Türk hekimi. Mayıs 1884’te Dedeağaç’a bağlı Sofulu’da doğdu. Annesi Çerkez Atiye Hamide Hanım babası Osman Zühtü Efendi’dir. İlköğrenimini Kırklareli’nde yaptı daha sonra aile 1894’te Üsküdar’a göç edince eğitimine Üsküdar’da devam etti. Üsküdar İdâdîsi’ni (1898) Askerî Tıbbiye’yi bitirdi (1904). Gülhane Askerî Hastahanesi Akliye servisinde asistan oldu. Askerî Tıbbiye ve Gülhane’de Ruh ve Sinir Hastalıkları dersi vermeye başladı (1905). 1908’de gittiği Berlin ve Münih’te Nöropsikiyatri konusunda bilgisini arttırmak için nöroloji ve psikoloji alanlarında eğitim aldı (1909-1911). Askerî hekim olarak Balkan Harbi’ne katıldı (1912). Haseki Akıl Hastalıkları Müşahedehanesi başhekimi ve müdürü oldu (1914). Daha sonra Haydarpaşa Askerî Hastahanesi Akliye ve Asabiye mütehassıslığına getirildi. Mayıs 1919’da İstanbul Seririyatı Dergisi’ni çıkarmaya başladı. İçki ile Mücadele Cemiyeti’ni kurdu (5 Mart 1920). Aynı yıl Toptaşı Akıl Hastahanesi başhekimliğine atandı. Buradaki başhekimliği sırasında bimarhaneyi çağdaş bir psikiyatri kliniği haline dönüştürdü. Aynı yıllarda cüzamlıların barınağı olan Karacaahmet Miskinler Tekkesi’ni kapattırıp hastalara Toptaşı’nda yer ayırdı. Cumhuriyetin ilânından sonra Bakırköy Reşadiye Kışlası’nı hastahaneye dönüştürdü (1927). Akıl hastalarını Toptaşı’ndan çıkarıp Bakırköy’e nakletti. 1933’teki üniversite reformunda İstanbul Üniversitesi Psikiyatri Kliniği ordinaryüs profesörlüğüne atandı. Bununla birlikte 1941’e kadar Bakırköy’deki başhekimlik görevini sürdürdü. › Mazhar Osman Soyadı kanunuyla birlikte Uzman soyadını aldı. Tababet-i Ruhiye, Akıl Hastalıkları, Sinir Hastalıkları, Sıhhat Almanakı, Keyif Veren Zehirler eserlerinden bazılarıdır. Beş çocuk babası olan Mazhar Osman 31 Ağustos 1951’de vefat etti. Ömrünün büyük kısmı Üsküdar’da geçti. Küçük Çamlıca’da köşkü vardı. Bu köşk asistanları, meslektaşları ve dostlarına verdiği davetlere ev sahipliği yaptı.

chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.uskudar.bel.tr/userfiles/files/MNA_Uskudarli_Meshurlar.pdf

İNCİ ÇAYIRLI

(1935-2021)

Semiha Hanım ve Mustafa Fazıl Bey, 1935 yılında dünyaya gelen kızlarına ‘İnci’ adını vermişlerdi. İnci’nin çocukluğu mahrumiyet dolu II. Dünya Savaşı yıllarında, halasının Kuzguncuk’ta bulunan yalısında geçecekti. Lise öğrenimini Çamlıca Kız Lisesi’nde tamamladı. Babası Mustafa Fazıl Bey’in akşam sofralarına eşlik eden radyoyu dinlerken, Türk musikisinin büyüsüne kapıldı. Müzik henüz o yıllarda hayatına bir daha hiç çıkmamak adına girmişti.

Bestekâr dayısı Fahri Kopuz'un teşvikiyle müziğe başladı ve 1953 yılında İstanbul Belediye Konservatuvarı'na girdi. Folklor Tatbikat Topluluğu'nda Sâdi Yâver Ataman'ın asistanı oldu. 1954 yılında TRT İstanbul Radyosu'na girdi. Aynı zamanda Münir Nurettin Selçuk korosunda da uzun yıllar çalıştı. 1977 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı'nda öğretim üyeliği yapmaya başladı. 1977-1985 yılları arasında İTÜ Türk Müziği Korosunu yönetti. 31 Ağustos 2021 tarihinde İstanbul'daki evinde 86 yaşında hayatını kaybetti. Çayırlı'nın naaşı daha sonra Üsküdar'daki Nakkaştepe Mezarlığına defnedildi.

1953

İstanbul Belediye Konservatuarı'na girdi.

1954

TRT İstanbul Radyosu'na girdi.

1959

Üsküdar Musiki Cemiyeti’nden arkadaşı olan Tamburi Burhan Atalay ile hayatını birleştirdi.

1971

Kıskanıyorum albümü ile Altın Plak ödülüne layık görüldü.

1977

İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuarı'nda öğretim üyeliği yapmaya başladı.

1988

İTÜ Mezunları Türk Müziği Topluluğu'nun genel sanat yönetmenliğini üstlendi.

1990

Kültür Bakanlığı Bursa Devlet Türk Sanat Müziği Korosu'nun kurucu şefliğine getirildi.

1998

Kültür Bakanlığı tarafından Devlet sanatçısı unvanını aldı.

https://www.koprudergi.com/inci-cayirlinin-ardindan