EFLÂTUN CEM GÜNEY

(1896-1981)

Masal derlemeleri ve halk bilim incelemeleriyle “Masalcı Baba” olarak tanınan yazarın mezarı Karacaahmet’tedir.

Malatya Hekimhan’da doğdu (1896). Küçük yaşta anne ve babasını kaybetti. Sivas Posta Müdürü olan amcasının yanında büyüdü. İlk ve ortaöğrenimini, ardından Sivas Sultânîsi’ni bitirdi. 1917’de Konya Öksüzler Yurdu’nda başladığı Türkçe öğretmenliğini Anadolu’nun çeşitli şehirlerindeki liselerde sürdürdü. 1943’te atandığı İstanbul Haydarpaşa Lisesi’ndeki görevini Topkapı Müzesi müdür yardımcılığına getirildiği 1950’ye kadar sürdürdü. İstanbul Millî Eğitim müdür yardımcılığı (1956-1961) ve emekliliğine kadar Halk Eğitim başkanlığı yaptı. 2 Ocak 1981’de öldü. Karacaahmet Mezarlığı 1. Ada’da toprağa verildi.

Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti çalışmalarına katıldığı Millî Mücadele yıllarından başlayarak İstiklal, İrşad, Misak-ı Millî, Duygu ve Düşünce,Duygu ve Dilek, Taşpınar gibi dergi ve gazeteleri çıkardı veya yönetti. İstanbul Radyosu’nda yaptığı “Bir Varmış Bir Yokmuş” programı büyük ilgi toplayan Güney halk bilim incelemeleri, halk hikâye, efsane ve masal derlemeleriyle tanındı; ödüller aldı. Otuzu masal olmak üzere altmışın üzerinde kitabı yayımlandı.

Eflatun Cem Güney’in Eserleri:

Halk Şiiri Antolojisi

Dertli Kaval

En Güzel Türk Masalları

Halk Türküleri

Bir Varmış Bir Yokmuş

Nasrettin Hoca Fıkraları

Evvel Zaman İçinde

Dede Korkut Masalları

Gökten Uç Elma Düştü

Az Gittim Uz Gittim,

Folklor ve Eğitim

Folklor ve Halk Edebiyatı